A w moim pokoju zakwitły fiołki

To już ostatnie promienie słońca, wykorzystaliśmy je z Adamem doskonale - robiąc pełno zdjęć. Teraz mogę zaszyć się w pokoju z laptopem, koszykiem orzechów i ... poczuć się jak niedźwiedź, a raczej niedźwiedzica. Tyle, że jutro muszę ruszyć do pracy, rozpocząć na miłej starszej Pani egzekucję, stać się surową urzędniczką - poobgryzać french manicure nad kubasem kawy. A później jechać na jakieś beznadziejnie wystawne szkolenie, uśmiechać się do starych Mądrali, co to myślą że pozjadali wszystkie rozumy i są tacy suuuper, bo mają 30 lat więcej niż ja i zarabiają 15 x tyle co ja. Więc moje zadanie jest jedno - udawać ładną Panią z biura, sypać dowcipem, przysłuchiwać się fascynującym zagadnieniom prawnym, potakując z wielkim jakże zrozumieniem i co najważniejsze i najmniej skuteczne, nie pozostawiać wrażenia, że jest się tu przypadkiem... a potem uciec czym prędzej, z upartym szczękościskiem, gdzie pieprz rośnie, nie myśląc już o niczym innym, jak tylko o łódzkiej wyprawie :)







dress - gestuz, cardigan - sh, belt, nacklace, ring - h&m, bag - Betty Berclay, shoes - Steve Madden