Zakapturzona postać

Opatulam się wielkim płaszczem i trochę stapiam z otoczeniem. Może nie do końca lubię szarość w szarości, ale bywa że czuję się dobrze w tych stonowanych i zimnych kolorach. Póki jeszcze dookoła barwy jesienne i ciepłe powietrze, nie narzekam.

Obiecałam jakiś czas temu, że opiszę Wam, jak spędziłam wieczór w operze. Szczerze obawiałam się, że pozostanie mi tylko narzekanie, a że tego tutaj nie lubię robić, chciałam temat zupełnie pominąć. Cóż, dobrze jest się mylić - już po pierwszych taktach zrozumiałam, że to tak naprawdę moja bajka. Prawdopodobnie się starzeję, ale szelest kolorowych strojów, donośna muzyka i idealnie zsynchronizowane ruchy tancerzy od pierwszej minuty aż do samego końca wywoływały dreszcze. Do tej pory w głowie siedzi mi jedna melodia, o czym Adamowi bez przerwy przypominam. Nie jest tym zbytnio zachwycony, daleko mi do Marii Callas ;)

 

Zdjęcia - Adam

  płaszcz -  redidesign,       spodnie - zara,          koszula - COS,    buty - mango,     torebka - makobags,    szal - lumpeks