W czerwonym lesie

Bałam się, że przegapiliśmy ten moment, że już za późno i przyjdzie nam znowu czekać kolejny rok. Sama nie wiem dlaczego, tak długo zwlekaliśmy z odwiedzinami w naszym ulubionym lesie. Chyba tegoroczna jesień biegnie jakoś szybciej niż zwykle, bo gdy poprzednio myślałam o bukowym spacerze, było jeszcze za wcześnie i zbyt zielono.

Troszkę obawiałam się co zastaniemy na miejscu, ale las chyba czekał na naszą wizytę i był tak samo piękny, jak go zapamiętałam - rumiano czerwony i jak zawsze magiczny. Uwielbiam tu spędzać czas, uwielbiam robić tutaj zdjęcia. Jest tak pięknie. Wszystkie ulice, parki, place w mieście straszą szarością i burością, a w tym jednym miejscu znajduje się inny, radośniejszy świat :)

Na spacer założyłam mój wielki gruby sweter, który zrobiłam już jakiś czas temu na drutach. Był to mój pierwszy tak poważny projekt i spędziłam nad nim całą zimę. Kiedy więc w końcu go skończyłam, okazało się że jest już zdecydowanie za ciepło, by się nim nacieszyć. Jestem z niego bardzo dumna, pomimo wielu wad i sporego rozmiaru sam jego widok sprawia mi wiele radości. Spisał się świetnie, grzeje niesamowicie...  i waży chyba tonę ;)

Zdjęcia - Adam

Sweter, szal i nasze czapki - moja robota ;)      jeansy - Cubus,      buty - Timberlands,       zegarek -  Emporio Armani - Swiss