Przepis na czapkę

Chcielibyście zrobić własnoręcznie coś wełnianego? Macie ochotę na zabawę z drutami, ale nie za bardzo potraficie się za to zabrać?
Nie wiecie, ile oczek powinniście nabrać, jakiej wełny czy drutów użyć oraz kiedy i co najważniejsze, jak zakończyć pracę?
Dostaję od Was o to wiele pytań i domyślam się, że ta niewiedza i wątpliwości mogą Was trochę zniechęcać do nauki robienia na drutach. Do tej pory myślałam, że nie ma gotowej odpowiedzi na te wszystkie pytania, a jednak... :)

Już jakiś czas temu, trafiłam w sieci na ciekawe miejsca dla fanów wełny. Na tych zagranicznych stronach nie dość, że można kupić wełnę, akcesoria i instrukcje 'krok po kroku' zrobienia konkretnych modeli czapek, kominów czy swetrów, to można także podejrzeć bezpłatnie wiele inspirujących filmików o pracy z wełną i drutami. Pomyślałam wtedy "genialny pomysł!". W końcu, to o czym stale myślę, a nawet tutaj piszę, ziści się i robienie na drutach przestanie być postrzegane jako archaiczne zajęcie, a zostanie docenione jako modne i bardzo twórcze hobby (weareknitters, oh yes!). Zniechęcało mnie tylko jedno - zamawianie tych pomysłowych pakietów z zagranicy.

Kiedy więc otrzymałam maila od "Czas zamotać" (który, na naszym rodzimym podwórku, od niedawna, wciela ten pomysł w życie) z propozycją, by wydziergać kilka rzeczy z osławionej włóczki The Wool, podskoczyłam z podekscytowania. 

The wool.
O tej wełnie wiele się mówi, wiele się pisze i wiele się z niej robi. To kultowa wręcz włóczka i chciałam mieć ją w swoich rękach już od bardzo dawna.

Nie rozczarowałam się, wełna jest piękna, delikatna dla skóry i ciepła, a praca z nią jest niezwykle łatwa i efektywna. Jeden motek o wielkości prawie jak moja głowa, hihi,  zawiera 200g wełny, co jest ilością zaskakującą i satysfakcjonującą. Wystarczy na komin albo dwie proste czapki.

Na pierwszy projekt wybrałam oczywiście.... czapkę, by pokazać Wam jak szybko i łatwo można samodzielnie zrobić ją dla siebie lub w prezencie dla kogoś bliskiego. Satysfakcja gwarantowana.

W pakiecie otrzymałam to, co jest mi niezbędne, czyli 1 motek wełny peruwiańskiej, ogromne - 15 mm druty drewniane (narzędzie tortur prawie jak z pewnego, ostatnio popularnego filmu ;)) i instrukcję zrobienia wybranej czapki (model Trastevere Beanie).
Instrukcja powiedziała mi, ile oczek powinnam nabrać, jakim ściegiem ile rzędów robić, kiedy i jak skończyć czapkę. Praca okazała się tym łatwiejsza, że nie musiałam sama o tym myśleć, planować i obliczać wszystkiego. Jedno popołudnie i czapka była już gotowa, zresztą zobaczcie sami... Ale frajda :)