Laurka

Uwielbiam oglądać stare zdjęcia moich rodziców. Są piękne, mają klimat. Moja siostra w wózku w śmiesznym czepku na głowie, mój tata w dziwacznej fryzurze i z okropnymi bokobrodami (taka moda). I mama, w zabawnej pozie, z kotem na talerzu czy kurą pod pachą, była naszą inspiracją przy zdjęciach ślubnych. Cudowne ujęcia.

Moja mama miała najpiękniejsze włosy, jakie kiedykolwiek widziałam. Długie, błyszczące, brązowe. nawet na czarno-białych zdjęciach wyglądają niesamowicie. Bez specjalnych zabiegów, bez fryzjerów i kosmetyków, tylko sama natura i pełen zachwyt. Do tej pory ma mocną i gęstą czuprynę. Niestety jest to jedna z tych rzeczy, których nie odziedziczyłam w genach, serce się aż łamie. Odziedziczyłam za to inne cechy, jak młody wygląd, wesołkowatość, czy też zamiłowanie do mody. Mama od początku uczyła mnie, że nie liczy się ilość, a jakość. Do tej pory ma w szafie ulubione ubrania, o które bardzo dba i których nie stara się wymieniać co sezon. Chętnie słucha moich rad i wybiera nowocześniejsze fasony. Sama także świetnie mi radzi.

Jedną z rzeczy, które nas także bardzo łączą jest miłość do kotów. Koty towarzyszyły mojej mamie zawsze i wszędzie, już od najmłodszych lat. Przemycała je nawet do swojego dziecinnego pokoju, w tajemnicy, prosto pod pierzynę. Do teraz, otaczają ją tłocznie, bo czują dobrą energię i sympatię. Dzięki mamie w naszym domu pojawiły się dwa futrzaki i teraz trudno wyobrazić sobie już bez nich nasze życie.