Nolita sweater

Jestem prawdziwą wełnianą szczęściarą. Otóż, jedna z pozycji na mojej liście "wełnianych cudów do zrobienia" może zostać odhaczona. Spełniło się moje małe marzenie i upatrzony dawno temu sweter jest już mój. 

To swetrzysko marzyło mi się odkąd tylko zobaczyłam je na jakiejś zagranicznej stronie w internecie. W tamtym momencie, było dla mnie zupełnie nieosiągalne. Próbowałam zrobić swoją własną wersję tego swetra (TUTAJ) i choć włożyłam w to całe serce, nie znalazłam idealnej do tego wełny i opisu. Sweter nie był tak plastyczny, miękki i lekki jak chciałam, ale i tak dał mi wiele radości. Hmm, kto by pomyślał, że za jakiś czas ten, upatrzony dawno temu, ideał trafi w moje ręce. Teraz mam dwa swetry, które szczerze uwielbiam i które umilą mi chłodne zimowe wieczory. 

Zabawne, bo porównując moje zeszłoroczne zmagania, wykonanie swetra Nolita było stosunkowo łatwe, a już na pewno dużo mniej czasochłonne i pracochłonne. Nad pierwszym swetrem przesiedziałam baaaardzo wiele jesiennych wieczorów.

Sweter zrobiłam w kilka dni, a wełnę oraz wzór na jego wykonanie zamówiłam z czaszamotać.pl

Zdjęcia - Adam

Sweter Nolita - czaszamotać.pl,             spodnie - mango,                kredka do ust - inglot 61